کد مطلب:62450 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:315
مدیران، تصمیمات متعددی را در موضوعات مختلفی كه برای سازمان پیش می آید، اتخاذ می كنند. برخی از این موضوعات بسیار مهم و حیاتی اند، و اگر تصمیمات خوب، به جا و به موقع گرفته نشود، ممكن است خسارت ها و شكست های بزرگ و غیر قابل جبرانی به وجود آورد. در چنین مواردی ضرورت اتخاذ تصمیمات عاقلانه و منطقی بیش تر نمایان می شود. تنها این گونه تصمیم گیری هاست كه سازمان را از مشكلات نجات می دهد و موجب پیمودن راه تكامل می شود؛ همان گونه كه امام علی علیه السلام فرمود: رای العاقل ینجی؛[1] تصمیم گیری منطقی و تصمیم های صحیح و خردمنداند، تاثیر عمیق بر امور مختلف سازمان داشته، و می تواند سازمان را در دستیابی به اهداف سازمانی یاری دهد. تصمیم گیری آن گاه كه با دقت، دور اندیشی و ژرف نگری همراه باشد، دستیابی به اهداف سازمانی و موفقیت و اثر بخشی سازمان را تا حد زیادی تضمین می كند. حضرت علی علیه السلام فرمود: اذا اقتر العزم بالحزم كملت السعاده؛[2] هنگامی كه تصمیم با دور اندیشی همراه شود، سعادت كامل گردد.
تصمیم گیری از اهمیت بسیار و جایگاهی ویژه در مدیریت برخوردار است؛تا جایی كه برخی پژوهشگران و صاحب / بزرگ، تصمیم گیری و مدیریت را هم معنا و مترادف دانسته، و معتقدند كه مدیریت چیزی جز تصمیم گیری نیست. تصمیم گیری كانون اصلی مدیریت را تشكیل می دهد و از انجام دادن وظایفی مثل برنامه ریزی، سازماندهی و یا كنترل، در واقع همان تصمیم گیری در مورد نحوه انجام می دهد.